Een website waar je serieus trek van krijgt: Eten.vandezeeuw.nl
71 culinaire roadtrips
426 borden eten
een slimme website van Codetikkers
een funky logo en vormgeving van Martien Luteijn
tekst van elizee
een Badhuisproductie
In mei 2015 kwam er een droom uit. Een fantasie die vast vele lekkerbekken met mij koesteren: ik mocht aan de slag als culinair recensent, voor dagblad PZC. Betaald uit eten gaan, en daar dan een lekker leesbaar stukje over schrijven. Dat deed ik 2 jaar en 9 maanden. Een culinaire roadtrip door heel Zeeland, samen met journalist Frank Balkenende.
Errepels en juun en Belgen
Zeeland is de provincie van mossels en oesters. Van lamsvlees en zeekraal, aardappels en uien (errepels en juun). De provincie met de meeste Michelinsterren, als je kijkt naar het aantal inwoners. In de kleinste plekjes kun je soms wel drie toprestaurants vinden. En dat komt vooral door de Belgen, want oh wat komen onze zuiderburen graag bij ons eten. Zij hebben Nederlanders ook de kunst van goed dineren geleerd: goede wijn erbij, meerdere gangen kiezen voor zowel lunch als diner. Lekker je tijd nemen en genieten.
Met een boekje op de wc
Recenseren ging anoniem, onaangekondigd. Dat was best spannend. De allereerste keer zat ik om de haverklap met een notitieboekje op het toilet, om in het geheim alle indrukken te kunnen noteren. Dat was bij Nolet’s Vistro in Yerseke, ik mocht dus meteen beginnen met oesters en kreeft. Er zouden nog 70 restaurantbezoeken volgen, waarbij ik wel mijn smartphone inzette als slimmer documentatiegereedschap dan schrijven op de wc. Een telefoon naast je bord om foto’s te nemen was immers niet meer verdacht: heel veel mensen nemen een kiekje van hun maaltijd om die daarna op social media te gooien.
Mijn eetfoto’s waren nooit bedoeld om mooi te zijn op Instagram. Ze waren een hulpmiddel bij het schrijven, een bewijsje van wat er nou precies op het bord lag. Want smaakherinneringen vervliegen soms heel snel. Fotograaf Marcel Kentin zag al mijn mapjes met eetfoto’s en sprak zes magische woorden: “Daar moet je wat mee doen”.
Badhuis Middelburg
Daarom zijn nu al die bordjes met eten tentoongesteld, op een smakelijke website. Het resultaat van drie jaar lang recenseren in alle hoeken en gaten van het mooie Zeeland. Dit project kwam tot stand dankzij de enthousiaste hulp van mijn collega’s in Badhuis Middelburg. Een verzamelkantoor vol creatieve ondernemers, in de Zusterstraat in Middelburg. Codetikker Thomas Filius bouwde de slimme en snelle website. Vormgever Martien Luteijn bedacht het logo en verzorgde de vormgeving. Het font van de website heet trouwens ‘insaniburger with cheese’, dat vonden we allemaal erg grappig.
Raadspelletje
Op de website kun je zoeken op ingrediënt (in enkelvoud: wortel, komkommer, pleuriskruid), op basis van een gang of op een plaats. Dwaal lekker rond, via de foto’s of al klikkend op de zoektermen. We hebben er ook een klein raadspelletje van gemaakt om welk restaurant het nou precies gaat. Sterrentent of strandtent: het gaat niet om de naam maar puur om de bordjes met eten. Mocht je nou persé willen weten waar iets was dan mag je me altijd een mailtje sturen, dan zeg ik of je goed gegokt hebt of niet.
Liefdesverklaring
EtenvandeZeeuw is bedoeld om serieus trek van te krijgen en is een liefdesverklaring aan Zeeuwse restaurants en lokale ingrediënten. Want wát een mooie producten hebben we hier, en wat een inventieve chefs. Ik heb bijna drie jaar lang met veel plezier gedineerd en geschreven, en ook in 2018 ga ik gelukkig nog hele leuke klussen doen als culinair schrijver. Vanuit het Badhuis dus, in Middelburg.
Ook een eigenzinnige oplossing nodig? Tekst, misschien in combinatie met een website, vormgeving, foto’s? Neem dan vooral contact op.